Albania to malowniczy kraj położony w 75% na terenach górskich. Niziny zlokalizowane są nad Morzem Adriatyckim i w dolinach większych rzek. Do końca lat 80. XX wieku gospodarka albańska była centralnie planowana a kraj przez długie lata rządzony był przez dyktatora Envera Hodżę. Albania była wówczas – według oceny Amnesty International – jednym z najbardziej represyjnych względem społeczeństwa państw świata. Obecnie Albania to kraj, który z roku na rok coraz bardziej się rozwija, choć szacuje się, że wciąż niemal połowa produktu krajowego brutto wytwarzana jest w szarej strefie. W Albanii widać różnicę w zamożności mieszkańców: wciąż pewna część mieszkańców kraju żyje poniżej granicy ubóstwa, podczas gdy rośnie grupa bardzo zamożnych obywateli.

Budownictwo Albanii to mieszkanka stylów. W centrach starych miast widać dobrze zachowane kamienice i historyczne zabudowania. Obrzeża miast to tereny, na których powstają nowe domy o architekturze coraz bardziej zbliżonej do europejskich standardów. Biedniejsi Albańczycy mieszkają w górach, często na dużych wysokościach. Ich domostwa są skromne, często w kiepskim stanie.

Materiałem budowlanym, który króluje w Albanii, jest kamień. Mieszkańcy mają go pod dostatkiem dzięki górzystym terenom pokrywającym prawie cały kraj. Bardzo często, zarówno do budowy domów, jak i ogrodzeń, wykorzystuje się to, co przyroda daje: kamienie i drewno – czasem poddane pewnej obróbce, a czasem zupełnie surowe. Ciekawostką związaną z ogrodzeniami jest zwyczaj zawieszania na nich pluszowych zabawek, które mają odstraszać złe siły i moce. Oczywiście zwyczaj ten jest już  zaniku i widać go w nielicznych miejscach. W większych miejscowościach można już spotkać budowle z betonu, ale póki co nie jest to trend wyznaczający styl albańskiego budownictwa.